تأملی در اهمیّت مصافحه، معانقه و روبوسی

🔻آغوش‌های یخ زده|تأملی در اهمیّت مصافحه، معانقه و روبوسی

🔹مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی وقتی والسلام علیکم و رحمة‌الله پایان جلسات دعای ندبه و برخی جلسات دیگرشان را می‌گفتند، خطاب به مستمعین می‌فرمود: «حالا بلند شید و همدیگه رو در آغوش بگیرید!» «پاشید روی همدیگه رو ببوسید!» ایشان معتقد بود جامعه، مهدوی نمی‌شود مگر آنکه فضای مومنین پُر از محبّت و عاطفه شود و با یاد کردن از مرحوم شهید بهشتی می‌فرمود: «شهید بهشتی وقتی وارد صحن فیضیه می‌شد دو تا دستش رو کاملا از دو طرف باز می‌کرد (آغوش می‌گشود) و دوستان رو بغل می‌کرد!»

🌃تمدن امروز دنیا به شکل آهسته و پیوسته انسان‌ها را به سمت فردیّت و جدایی برده است و ما نیز از این قاعده مستثنا نبوده‌ایم؛ این یک معضل فرهنگی_اجتماعی است و ما موظفیم مطابق روایات مستفیضه بابهای مصافحه، معانقه و تقبیل که به علت ترس از تطویل از ذکر آن در این نوشته می‌گذرم، جلوی این بی‌عاطفگی را بگیریم. ضمنا تاکید می‌کنم از جمله خصال نیکویی که در آن مردم عادی، بر ما روحانیون، برتری دارند یکی همین مورد است.

#اخلاق

#تعامل