انواع مواجهه با توقعات اجتماعی از سوی روحانیت
به گزارش رسانه مرام، برخورد با توقعات اجتماعی از سوی روحانیون معمولاً از قاعده و روش خاصی تبعیت نمی‌کند و تابعی از اقتضائات و متغیرهایی است که به صورت سلیقه‌ای و گزینشی از سوی خود افراد در صورت بندی نوعی از مواجه اتفاق می‌افتد، اما شاید بتوان با اوصافی مواجهات ناصواب و هزینه ساز را در دو دسته کلی طبقه‌بندی کرد:
- مواجهه دفعی، غیرمشفقانه و غیراقناعی
- مواجهه تأییدی غیرمسؤولانه و خطرساز
در گونه نخست، فرد روحانی توقع را پس می‌زند و با کلام یا رفتار نوعی از به من ربطی ندارد را تحویل فرد متوقع می‌دهد، این مواجهه البته در مواردی که با نیت سوء استفاده و فرصت طلبی از جایگاه روحانیت انجام می‌گیرد، شاید مواجهه ناصوابی تلقی نشود، اما زمانی که توقع بیجا و نامطلوب بر اساس نگاه مثبت شکل گرفته باشد، چنین مواجهه‌ای منجر به ایجاد تصویر منفی و تخریب سرمایه اجتماعی روحانیت می‌گردد و بهتر است اگر قرار است در جواب توقع، پاسخ منفی ارائه گردد، همراه با اقناع و دلایل مشفقانه باشد.
در نوع دوم، تأیید و همراهی با توقع بیجا، نوعی پاسخ انفعالی در برابر موقعیت، فشار و سایر متغیرها تلقی می‌شود و ناصواب بودن آن آشکار است و دیگر انگیزه و خاستگاه توقع اهمیت چندانی در ارزش گذاری مواجهه ندارد.
منبع: برشی از کتاب “تبیین چالش‌های اخلاق معاشرت روحانیت” / اثر محمد همایونفر
